Yamuna Forzani / Textiledesign

Door Allan Vos

Fotografie Tommy Smits

Yamuna, vertel me; waar kom je vandaan en wat deed je voor de KABK (Kunstacademie)?
Ik kom uit Newcastle aka Geordie Shore (een sterke verwijzing van de cultuur en de trots van mijn woonplaats) ik kwam rechtstreeks van school naar de KABK op mijn 18e. Vol verwondering en zeer naïef. In mijn eerste jaar huilde ik bijna elke dag op de fiets van school naar huis, ik had geen idee wat er gaande was. Ik ben opgegroeid in de KABK.

Wanneer koos je voor de kunst?
Het was een zeer logische keuze, het is heel standaard te zeggen dat ik het mijn hele leven al wist, maar dat is het geval. Op school pushte mijn leraren me om verder te gaan in deze richting maar mijn ouders probeerden juist nooit om mijn keuzes te beïnvloeden. Ik vind het sneu dat sommige mensen echt into kunst zijn als ze jong zijn, maar er dan 'uitgroeien' wanneer ze een keuze moeten maken gebaseerd op het krijgen van een baan die hen geld zal opleveren. Ik denk dat het echt een voorrecht is dat ik naar de kunstacademie heb kunnen gaan.

Waarom textiel?
Textiel is zeer nauw verbonden met de mode, maar meer gericht op het maken van de stof, ik denk vind dat het leukste gedeelte. Je kunt zo veel met textiel zoals weven, breien, bedrukken, borduren en tuften. Het is zeer technisch en er is veel te ontdekken.

Waarom breien?
Je weet wat ze zeggen over de opera? 'De eerste keer naar de opera; of je houdt er je levenlang van of je haat het, dat is hoe ik me voel over breien. Sommige mensen haten het, voor mij is het alleen maar logisch. Mijn leraar en brei goeroe Hilde Frunt leerde me alles wat ik nu weet. Ik heb altijd het gevoel dat ze aan mijn kant was en dat motiveerde me. Ook de beste manier om stof / kleding op de meest ecologische manier te gebruiken (dus zonder afval) leerde ik van haar.

Je laatste werk (de afstudeer collectie) was zeer fashion vind ik, waarom heb je kleding gemaakt vanuit je textielontwerpen?
Ik heb altijd in de buurt van mode gewerkt en ik studeerde mode in Zweden aan de Zweedse School of Textiles. Ik denk dat de mode de snelste en meest dramatische manier is om een boodschap over te brengen, het maken van kleding met mijn textiel bracht het textiel tot leven. Ik ben een heel sociaal persoon en ik hou ervan het leven te zien in mijn werk. Het verandert volledig de sfeer.

Wie of wat geeft je inspiratie ?
Mijn collectie is gebaseerd op de toekomst van 'geslachten' en het creëren van mijn eigen queer utopie, ik ben heel erg beïnvloed door alles queer! Ik woonde in Londen en dat is een zeer inspirerende plek, een smeltkroes van culturen. Ik denk dat over het algemeen de Brit erg excentriek is en dat mis ik soms hier in Den Haag. Ik hou ook van fashion subculturen in de geschiedenis, omdat alles, van politiek tot muziek daaraan is gekoppeld.

Heb je goede recensies gekregen op je collectie?
Tijdens de modeshow in de elektriciteits fabriek in juni was mijn prestatie en die werd zeer goed ontvangen. Men werd betrokken bij mijn werk al zittend op het tapijt aan het eind, dat was echt leuk om te zien.
Vice (tijdschrift) schreef ook een heel mooi artikel over mijn werk en zei: 'Yamuna's catwalk is het niet de bedoeling dat je zoals bij die ouderwetse catwalks van vroeger er simpelweg overheen loopt, nee, dit is een catwalk waar je met z'n allen op kan hangen en knuffelen en bananen eten. En daar zijn de pakken die ze gemaakt heeft, een soort piloten- My Little Pony-achtige joggingpakken dan ook heel geschikt voor. Ik werd gelijk extreem hebberig van dit alles.' Dit was een groot compliment!
Bij het diploma-festival van KABK won ik ook nog de Stroom aanmoedigingsprijs.

Wat is het volgende? Wat doe je nu en wat wil je voor jouw professionele toekomst?
Ik ben bezig met een non-profit sokken project voor LGBTQ vluchtelingen in Berlijn, waar ik de sport sokken uit mijn collectie voor reproduceer en verkoop ze voor 10 euro via Instagram.
Ik heb nu een studio in Den Haag en werk aan nieuwe dingen en gepersonaliseerde orders van mijn collectie, dus ik ben erg druk!
Ik heb grote plannen om naar Japan te gaan en ik ben zeer gemotiveerd en optimistisch over de toekomst. Ik wil trouw blijven aan mezelf en blijf positief activisme als de kern van mijn werk zien.