Lichting 2018: Yaroslav Glazuna

Tekst Quinty van Ballegooijen

​

Toen de modellen van Yaro opkwamen was dat wel even een schakeling. Omdat het er toch wel uitsprong wat hij liet zien. Het waren hele grote jassen. Jassen die niet helemaal klopte. Je kan het ook zien als jurken en daardoor heeft het een abstracte uitstraling. Bij de een was de linker mouw tot de grond en de rechter mouw wel wat langer maar dat scheelde niet heel veel van de pols. Heel asymmetrisch dus. Heel het kledingstuk had een asymmetrische uitstraling eigenlijk. Aangezien de voorkant en zijkant verschilde qua lengte net zoals bij de mouwen. Het bestond dus uit meerdere patroon delen. Eigenlijk leek het meer of dat hij oude kledingstukken weer aan elkaar had gemaakt. Vandaar dat het kledingstuk niet alleen qua lengte verschilde maar ook qua kleur.

 

Alle 5 looks waren dus jassen. Wel met daaronder een simpele top maar voornamelijk kwamen de jassen echt naar voor. Het werd af gestyled met vrij grove sandalen. De jacks waren erg oversized en viel eigenlijk als een zak over het model heen. Elke look viel ver over de knie en er was weinig huid te zien. De collectie bestond vooral uit de kleuren zwart, blauw en oranje/rood. Wat ik wel eerlijk gezegd vond was dat het heel erg op elkaar leek. Er was niet echt een look die er heel erg uitsprong. Het zijn natuurlijk allemaal jassen en dat is het sowieso moeilijk om er variatie in de kweken dan wanneer je verschillende kledingstukken gebruikt. Verder kwamen er op de catwalk alleen vrouwelijke modellen voor. Dit was ook erg interessant, aangezien het niet nou aansluitend was op het lichaam om het dan juist bij vrouwelijke modellen te showen. Mijn persoonlijke favoriet was de 4e look. Hier had ik het idee dat die toch onderscheid maakte van de andere vier looks. Het had een redelijk diepe V-hals. Met aan de linkerkant een oversized grijze gilet maar daaronder een zwarte mouw die tot over de handen ging, als een handschoen. En dan aan de rechterkant een grote pofmouw in het zwart die een glans daaroverheen had. Als voorpand was er een blauw-zwarte stof gebruikt. Wat voor stof dat was durf ik niet te zeggen, maar het deed me een beetje denken aan een regen poncho.

 

Het was zeker een goede collectie, als je van abstract houd zal dit je zeker aanspreken. Je moet er namelijk wel zelf iets inzien, het is niet zo dat wanneer je ernaar kijkt gelijk weet van “oh, dit is dat”. Nee dat mag je zelf invullen.

​

Beeld Peter Stigter